Cyberpesten. Het is een onderwerp waar op deze website al meerdere artikelen aan gewijd zijn. De leerling was hierbij altijd het lijdend voorwerp. Maar in dit artikel staat de docent centraal. Uit recent Brits onderzoek is gebleken dat ruim een derde van de docenten regelmatig het doelwit is van online pesterijen Schokkend? Jazeker. Maar nog opvallender is het antwoord dat de ondervraagde docenten gaven op de vraag: ‘Door wie worden jullie gepest?’.
Van de Britse docenten die aangaven online gepest te worden, wordt 72% gepest door leerlingen. Dat is slecht nieuws, maar niet echt verrassend. Regelmatig zullen Twitterende docenten beledigende tweets voorbij zien komen die gericht zijn aan henzelf of aan een collega-docent.
Scheldende ouders
Opvallender is de bevinding dat 26% van de gepeste docenten zegt doelwit te zijn van scheldende en beledigende ouders. Deze pesterijen vinden vooral plaats op sociale netwerksites, zoals Twitter en Facebook. Ouders richten zelfs speciale Facebook-groepen op om docenten zwart te maken.
Geen steun van management
Wat de situatie nog erger maakt, is dat de ondervraagde docenten aangaven dat het schoolmanagement hen niet echt steunt wanneer ze melden online gepest te worden. Volgens docenten stopt het management dit soort gevallen liever in de doofpot onder het mom van ‘als er geen rook is, is er ook geen vuur’.
Richtlijnen voor docenten
Kunnen docenten zelf iets aan deze situatie veranderen? Deels wel. Zo bestaan er richtlijnen speciaal voor docenten, waarin de do’s en don’ts voor het gebruik van sociale netwerksites worden opgesomd. Een voorbeeld van een richtlijn is dat je als docent met je privé-account op een sociale netwerksite beter geen vrienden kunt worden met een leerling. Google+ kan hierbij echt een oplossing bieden, zoals eerder besproken in een artikel op deze website.
Het onderzoek is uitgevoerd onder bijna 400 Britse docenten en gaat dus over de situatie in Groot-Brittannië. Maar hoe zit het in Nederland? Bent u weleens slachtoffer geweest van online pesterijen? En wie waren hier de aanstichters van: leerlingen of ouders?
Inderdaad zet alle social media op private zodat jij kan bepalen wie je volgt en ga geen contact aan met leerlingen via de social media terwijl je hun docent bent.
Is dat niet een beetje ‘struisvogelpolitiek’? Alles op private zetten neemt niet weg dat leerlingen nog steeds van alles over hun docent zeggen.
Toch vraag ik me af of hier ook sprake is van pesten. Terwijl pesten in de klas of op kantoor vaak groepsgedrag is gericht op een slachtoffer, vaak vanuit spanningen in een groep, ligt dat hier toch anders. Kan het niet zijn dat er onopgeloste conflicten en ontevredenheid van ouders met de docent en de school achter zitten? Uit eigen ervaring weet ik dat scholen soms slecht met conflicten en problemen van ouders met de leraar omgaan. Het kan zijn dat de ouders uit frustratie deze uitlaatklep zoeken. Wat ik niet goedkeur, maar scholen zouden dit aspect moeten uitzoeken.
Toch vraag ik me af of hier ook sprake is van pesten. Terwijl pesten in de klas of op kantoor vaak groepsgedrag is gericht op een slachtoffer, vaak vanuit spanningen in een groep, ligt dat hier toch anders. Kan het niet zijn dat er onopgeloste conflicten en ontevredenheid van ouders met de docent en de school achter zitten? Uit eigen ervaring weet ik dat scholen soms slecht met conflicten en problemen van ouders met de leraar omgaan. Het kan zijn dat de ouders uit frustratie deze uitlaatklep zoeken. Wat ik niet goedkeur, maar scholen zouden dit aspect moeten uitzoeken.