Het is geen geheim dat veel leerlingen op het gebied van ICT voorlopen op hun docenten. Dat is niet zo erg, maar het vormt voor sommige docenten wél een extra barrière om te starten met ICT in de klas. En dat is jammer: het kan namelijk een verrijking zijn van uw lessen.
Docent moet niet achterblijven
“Docenten moeten zich nu echt verdiepen in de belevingswereld van hun scholieren. Anders gaat het resoluut mis. We willen voorkomen dat ze een relikwie van de vorige eeuw worden”, zei Sebastiaan Dingelmans (woordvoerder VO-raad) eind maart tegen de Telegraaf. Dingelmans benadrukt dat docenten niet achter moeten blijven op hun leerlingen. Dat is natuurlijk makkelijk gezegd. Maar hoe pak je zoiets aan?
Om te beginnen zou u een webapplicatie kunnen verkennen: Onderwijs van Morgen heeft bijvoorbeeld een speciale handleiding gemaakt voor Weebly. Of u zou eens kunnen kijken naar Edmodo: de ‘Facebook’ voor het onderwijs.
ICT coaches
Bij scholengemeenschap Stad&Esch, waar iedere leerling met een laptop werkt, maakten ze van de nood een deugd: Daar is sinds vorig jaar een team van jonge ICT coaches bezig om docenten bij te spijkeren op het gebied van ICT en social media. Ze bieden ondersteuning aan docenten en geven verschillende workshops: bijvoorbeeld over het Smartboard. Daan Boerée, ICT coach én leerling, is erg enthousiast over deze aanpak: “Je leert de mensen iets die jou in het klaslokaal wat willen leren. De leerling helpt de leraar. Dat is de omgekeerde wereld maar het is wel hartstikke leuk!”
Hoe is het bij u op school met het gebruik van ICT en sociale media in de klas? En welke oplossing ziet u voor de groeiende digitale kloof tussen leerlingen en docent? Geef hieronder uw reactie en stem mee in de poll op de homepage!
“Vele tienduizenden docenten in het basis- en voortgezet onderwijs worstelen met het gebruik van sociale media in de klas.” staat in De Telegraaf.
Hoe komt de journalist aan dit aantal? Zijn daar bronnen van bekend? En ben je dan direct digibeet?
De Telegraaf is van zichzelf al een dubieuze bron en dit artikeltje is vooral tendentieus.
En als je ‘worstelt met sociale media’ heb je dan een achterstand? Nee, dan heb je een vraag over hoe je omgaat met die media op school. Ik worstel ook wel eens met pleinregels of het rookgedrag van mijn leerlingen. Heb ik dan een achterstand?
Hoezo van de nood een deugd maken? Leraren leren altijd van hun leerlingen. Dat is al eeuwen zo. Een leraar die niet leert van zijn leerlingen is een autist die lesgeven uitoefent als eenrichtingsverkeer. Dom bezig.
Een school die nu nog niet is gestart met ict moet gesloten worden. Bestaan die scholen nog in Nederland? Nee, mevrouw Conradi. We zijn er alleen nog niet allemaal even bedreven in. Dat is iets anders.
‘@Juf Janny: Het is een gegeven dat leerlingen vandaag de dag meer bedreven zijn in ICT. Ze zijn ermee opgegroeid, bijna vergroeid. Het artikel in de Telegraaf verwijst naar een onderzoek over dit onderwerp door de VO-raad. Feit is dat het niet alleen voor docenten, maar voor velen die voor 1990 geboren zijn, bijbenen is in alle nieuwe media en ICT.
Het woord ‘bijbenen’ veronderstelt dat het ouderen bijna niet lukt de digitale wereld te beheersen. Dat valt wel mee. Het gaat om motivatie en niet om koudwatervrees. Mijn schoonvader (82) zit dagelijks op internet. Niet alleen om spelletjes te spelen. Nee, om te programmeren en de helpdesk van Joomla te bemannen.
Terug naar school:
Ik sta elke keer weer versteld als ik mijn eindexamenleerlingen (havo-vwo) handmatig de inhoudsopgave van hun profielwerkstuk zie maken. Hoe ze geen eenvormige opmaak in hun document kunnen maken, niet (willen?) snappen hoe je een trefwoordenlijst maakt, of een voetnoot. Om over ingewikkelder functies maar te zwijgen.
Als ik mijn leerlingen een samenwerkingsopdracht in een wiki voorschotel, komen ze er zonder heel veel hulp niet uit. Google Docs sucks! (vrij geciteerd)
Ze verslaan mij met Angry Birds, twitteren als een gek en delen de hele dag door van alles en nog wat op Facebook. Ik heb geen behoefte ze hierin bij te benen.
Wie is hier de digibeet?
Ik zie liever dat mijn leerlingen nieuwsgierig zijn naar lesstof en geconcentreerd met één onderwerp bezig zijn, hun tijd en werk verdelen in plaats van te multitasken. Daarvan is inmiddels wel aangetoond dat het weinig efficiënt is.
Ander onderzoek laat zien dat veel oudere werknemers (docenten) betere kennis en degelijker vaardigheden hebben op ict-gebied. Dat schetste ik hiervoor ook al. Ze zijn bedreven op sociale media, maar het gros kan geen behoorlijke, foutloze tekst schrijven. om maar iets te noemen. Dat is ook belangrijk en de tekstverwerker kan daar een belangrijke rol in spelen. Zie o.a. http://www.ou.nl/c/document_library/get_file?uuid=70cb2f5e-89bd-42c3-a53f-8f81aa14ce07&groupId=10815 pagina 32-33.
Nog te vaak zie je dat leerlingen eerst een kladversie moeten schrijven en dan opnieuw moeten beginnen aan een definitieve versie op een nieuw blaadje. Niet nodig!
Het gaat niet om ict. Het gaat om vernieuwingen en veranderingen. Daar zit de weerstand. Ik heb collega’s die de afgelopen tien jaar geen nieuwe methode hebben overwogen. ‘Ik heb het altijd zo gedaan en dat ging goed. Never change a winning team’. Dat heeft dus niets met digitalisering te maken.
Ik ga bijna met pensioen, dus ik ben bepaald geen digital native.
Zijn degenen die het genoemde onderzoek geiniteerd, uitgevoerd en/of gepresenteerd hebben van voor bouwjaar 1990? Is de generatie van 1990 uberhaupt wel bezig met het nut en noodzaak van social media van fossielen die geboren zijn voor 1990?
Laat de discussie zich richten op kwaliteit van onderwijs en de middelen die daarvoor aangewend worden in plaats van het middel (ict) tot doel te verheffen.
‘@Juf Janny: Helemaal eens met je betoog, bedankt voor het posten! Ik volgde Havo in 80er jaren en toen was de scheiding tussen ICT (basic programmeren) en social media (27 mhz “bakkie”) glashelder. Het gebeurde op een ander apparaat. Wat ik nu op twitter zie langskomen is inhoudelijk een exacte kopie van wat destijds door de ether ging. Spelletjes zijn geavanceerder geworden maar het blijven spelletjes. Wie op de home-computer programmeerde was een Nerd en behoorde tot een selecte groep. Wie nu weet hoe je google laat zoeken binnen 1 website is ook een Nerd die tot een selecte groep hoort. Evenals wie echt investeert in z’n Elo. Ik heb veel sneller leren twitteren dan ik destijds een antenne voor m’n bakkie op mijn dak gemonteerd kreeg. Vervolgens bleek dat ik mijn huiswerk niet kon maken terwijl ik kletste met leeftijdgenoten, zoals ik nu niet sociaal twitterend een ingewikkeld netwerkprobleem kan oplossen. Maar: Social media vormen wel een belangrijk deel van de belevingswereld van onze leerlingen. Ze vinden daar veel waar ze enthousiast van worden, een deel van hun hart ligt er. Ze zijn er snel en handig mee. Er is veel te zeggen tegen social media in de les en smartphones etc geven ongetwijfeld ook veel overlast. Maar achter de problemen en risico’s liggen ook kansen. Treed binnen in de belevingswereld van leerlingen met een open mind en je wordt er hartelijk ontvangen. De vraag is of we die hefboom kunnen gebruiken om ons onderwijs een stukje verder op te tillen. Drukken we de social media in de klas de kop in met een karate-aanpak, of benutten we de positieve associaties die onze leerlingen ermee hebben met een judo-tactiek?
Meer voorbeelden, ook uit het basisonderwijs, van hoe scholen leerlingen inzetten als ict-deskundige, vind je in de brochure ‘Gebruik de ict-leer-kracht van leerlingen’, die gratis te downloaden is via deze link: http://tinyurl.com/ictleerkracht
‘@ juf Hanny,applaus voor u. Niets dan wijze woorden van u gelezen. Dank voor de bijdrage,daar is verder niets aan toe te voegen.
‘@Erno Mijland: Bedankt voor de downloadlink en het document. Ik ga dat met veel plezier en herkenning lezen! Ik pretendeer niet dat -zeker jonge- leerlingen beter analyseren dan docenten, dat is gewoon niet waar. Wel leren ze veel “low-end” ict-basisvaardigheden veel sneller dan volwassenen. Dus waarom die competentie niet inzetten voor het totaalproces. Op kleine schaal heb ik daar heel goede ervaringen mee opgedaan.
Joris Steenbakkers – Ik heb onderzoek gedaan naar de educatieve waarde van games, zowel entertainmentgames als educatieve games http://www.nbdbiblion.nl/?pagina=22216 om te bestellen – het onderzoek is gedaan voor Vereniging van Openbare Bibliotheken en de Radboud Universiteit Nijmegen, voor onderwijs en bibliotheken is gekeken naar spelend leren… doe er uw voordeel mee! Het principe van spelletjes op de leermotivatie en allerlei cognitieve vaardigheden die ermee opgedaan worden, zowel van edu-/entertainment games. Kennisoverdracht is bij serious games een extra eigenschap (als de game goed is ontwikkeld: ook leuk en uitdagend is). Er valt qua gamesontwikkeling veel te leren van entertainment games: symbioses van spelen en leren.
‘@juf Mariska
Daar ben ik het helemaal mee eens. Dit zijn zeer wijze woorden. Is het niet logisch dat bij elk soort werk je je kennis up to date houdt? Dit geldt dan ook voor het onderwijs. Toen ik stagiair was op een basisschool in Amsterdam Oud-Zuid was ik constant aan het leren, en later als docent ben ik daar niet mee opgehouden. Ben benieuwd wat anderen hiervan vinden….
‘@juf Mariska
Daar ben ik het helemaal mee eens. Dit zijn zeer wijze woorden. Is het niet logisch dat bij elk soort werk je je kennis up to date houdt? Dit geldt dan ook voor het onderwijs. Toen ik stagiair was op een basisschool in Amsterdam Oud-Zuid was ik constant aan het leren, en later als docent ben ik daar niet mee opgehouden. Ben benieuwd wat anderen hiervan vinden….
‘@juf Mariska
Daar ben ik het helemaal mee eens. Dit zijn zeer wijze woorden. Is het niet logisch dat bij elk soort werk je je kennis up to date houdt? Dit geldt dan ook voor het onderwijs. Toen ik stagiair was op een basisschool in Amsterdam Oud-Zuid was ik constant aan het leren, en later als docent ben ik daar niet mee opgehouden. Ben benieuwd wat anderen hiervan vinden….