We schreven hier al eerder over augmented reality, een nieuwe techniek die soms nog wat gekunsteld aandoet, maar waarmee ook verrassende effecten kunnen worden gecreëerd. Nadat ik al eerder eens had nagedacht over de educatieve waarde van augmented reality – na het zien van een potje augmented poolbiljart – werd ik vorige week aan het denken gezet door een bijzondere toepassing.
De ontwikkelaars van het Duitse Hoppala hebben een speciale invulling gegeven aan hun augmented reality-applicatie voor de AR-browser Layar. In plaats van een ‘laag met informatie’ over de realiteit te leggen, toont Hoppala een deel van de geschiedenis. Hoe werkt het precies? Hoppala heeft samen met Superimpose de Berlijnse muur naar Layar gebracht. Als gebruiker kun je langs de (3-D) muur ‘browsen’ en ontvang je aanvullende informatie over de muur. De makers van Hoppala geven zo een nieuwe dimensie aan het begrip augmented reality. Met deze techniek kunnen we nu niet alleen lagen met extra informatie realiseren, maar ook de geschiedenis verbeelden.
Het laten zien van wat er vroeger is geweest of is gebeurd, op een plek in het hier en nu, kan in mijn ogen een educatieve flashback van grote waarde zijn. De mogelijkheden lijken oneindig. Een potentieel nadeel is natuurlijk wel dat we snel geneigd zullen zijn om ons te beperken tot die historische gebeurtenissen en locaties waarvan beelden voor handen zijn.
Ik vind het idee om lagen van geschiedschrijving over onze bestaande realiteit te leggen in ieder geval erg tastbaar en prikkelend. Het doet me ook denken aan mogelijke toepassingen voor andere vakken dan geschiedenis. Een wiskundige toepassing die je de omvang, hoogte en inhoud van gebouwen langs de weg laat zien? Een aardrijkskundige toepassing die aantoont op wat voor soort grond je loopt?
Wat denkt u? Heeft het ontwikkelen van augmented applicaties met bijvoorbeeld geschiedkundige informatie toegevoegde waarde? Kunnen we op deze manier de leerling de stof nog beter laten beleven, of is het overdreven om dit soort nieuwe technieken direct toe te willen passen in het onderwijs?
Door Kasimir Landheer. Jurgen Baart is op vakantie.
Jürgen Baart, ik vind dit op zich een heel positieve ontwikkeling, vooral omdat hij tegemoet komt aan de steeds dynamischer vraag vanuit de leerlingen. Als je kijkt naar MTV en andere populaire zenders, kun je niet anders dan constateren dat de breinen van leerlingen zich aanpassen aan de dynamiek van de (virtuele) omgeving.
Het is duidelijk dat kinderen de laatste jaren opgroeien in een heel andere omgeving dan wij ouderen en in mijn geval veel oudere ouderen. De snel veranderende multi-media cultuur, de stress van een steeds snellere manier van leven hebben invloed op het brein in ontwikkeling. Kinderen zijn gewend geraakt aan snelle zintuigelijke en emotionele veranderingen, en reageren door zich te storten in allerlei soorten activiteiten die maar kort duren zowel thuis als op straat. Door zich aan te passen aan deze veranderingen, reageert het brein steeds meer op het nieuwe en andere. Op MTV zie je dat de beelden elke paar seconden veranderen en vol emoties zijn., De school is maar een van de vele factoren die de kinderen van tegenwoordig beïnvloeden. Zij moeten tegelijkertijd uniek zijn en zich aanpassen, zij moeten omgaan met veranderende familierelaties en leefstijlen. In slechts 15 jaar is de wereld van het kind dramatisch veranderd. Augmented reality, mits deskundig toegepast, kan een bijdrage leveren aan een dynamischer leeromgeving.
Het lijkt me leuk en handig om een lijstje te hebben van toepassingen van augmented reality voor het onderwijs. Of bedenk iets. Wie roept?
Nog een vraag: wie bedenkt een goede Nederlandse term? We kunnen het natuurlijk over AR hebben, of over Toegevoegde Realiteit, maar er is misschien iets pakkenders te bedenken.
Corinne, misschien leuk om er een soort van sticky post voor te maken waar bezoekers augmented ideeen en voorbeelden kunnen achterlaten?
ik kwam deze nog tegen vandaag: http://www.youtube.com/watch?v=DNtpWm_6Dqk
en nog 1: augmeted reality meets pop-up books http://alpha.zooburst.com/
Eigenlijk is augmented reality (AR) een omkering van het leereffect dat mensen ervaren als zij iets beleven. Dit klinkt wat cryptisch, maar ik zal met een eenvoudig voorbeeld verklaren wat ik bedoel. Stel je buren zijn op vakantie geweest. Ze komen terug, ze zijn nog enthousiast over alles wat ze gezien en beleefd hebben. Ze vragen je gezellig een avondje te komen genieten van de prachtige vakantieflms die ze hebben gemaakt. Wat blijkt? Je vindt er niets aan. Je buren genieten echter wel. Wat is er aan de hand? Terwijl ze jou hun film laten zien, gaat er naast de film in hun eigen brein een tweede film lopen. Alle emoties komen boven, herinneringen, nog andere zaken die ze hebben meegemaakt. Kortom zij ervaren augmented reality, zeker vergeleken met die van jou. Wat wil AR nu? AR wil het omgekeerde bereiken door VOORAF input te geven die dan als een soort tweede film gaat lopen. Je kunt dit zelfs heel spannend maken en manipuleren. Je biedt namelijk voorkennis en je gaat met die voorkennis nieuwe kennis opdoen. Neem een voorbeeld uit de dagelijkse onderwijspraktijk. Je bent een nieuwe leraar. Je gaat les geven aan klas H1b. Van je collega’s heb je gehoord dat het een vervelende, stiekeme klas is. Met deze info ga je de klas binnen. Enkele leerlingen gedragen zich wat druk. Onmiddellijk gaat de film met voorkennis (=vooroordelen) lopen. Deze film beïnvloedt de manier waarop je naar de klas kijkt. Ja, je ervaren collega’s hebben gelijk. Het is een vervelende klas. Augmented reality (vooraf of achteraf) beïnvloedt dus de meningsvorming, maar kan ook interessante ondersteunende informatie geven. Corinne vroeg ok een Nederlands woord. Dat is moeilijk. Het woord “augment” betekent vergroten, vermeerderen en biedt weinig houvast. Mischien “gelaagde” werkelijkheid, omdat het een netwerkje creëert rond een woord, concept of een gebeurtens.