‘Als een kind merkt dat ouders op de hoogte zijn van de activiteiten op school, verhoogt dit het welbevinden van het kind. Elk kind wil gezien worden. Maar ook voor ouders én leerkrachten is ouderbetrokkenheid van belang.’ Aan het woord is Frency van Lieshout-van Rooij, leerkracht op speelleercentrum De Pionier in Veghel.
‘Ouderbetrokkenheid is in eerste instantie belangrijk als het gaat om het eigen kind. Voor mij, als leerkracht, is het echter ook belangrijk dat ouders weten wat er van hun kind verwacht wordt op school en als zij weten wat daar speelt. Ik kan hen daar dan makkelijker op aanspreken. Natuurlijk werkt dit ook andersom: als ik weet wat er zich buiten schooltijd afspeelt in het leven van een kind, ontstaat er meer wederzijds begrip en kan ik beter inspelen op de behoefte van een kind.’
‘Het gebeurt weleens dat een ouder onevenredig veel aandacht vraagt. Dit gebeurt vaak op momenten dat het niet uitkomt, bijvoorbeeld wanneer een ouder bij een kind blijft “hangen” in de klas. Of als een ouder tijdens een schoolreisje steeds opnieuw met mij in gesprek wil gaan over zijn of haar kind. Dit laatste probeer ik af te remmen door het gesprek naar een ander, meer algemeen, onderwerp te sturen of door letterlijk even afstand te nemen van de betreffende ouder.’
‘Daarom vind ik het belangrijk om het gesprek aan te gaan en samen te zoeken naar de onderliggende emotie en bijpassende antwoorden.’
‘Maar de ervaring leert mij dat ouders zelden bewust over grenzen van betrokkenheid heengaan. Het is altijd uit oprechte belangstelling voor hun kind, uit onzekerheid of bezorgdheid. Daarom vind ik het belangrijk om het gesprek aan te gaan en samen te zoeken naar de onderliggende emotie en bijpassende antwoorden, naar verduidelijking en soms ondersteuning van de ouder, altijd met respect voor diens gevoel. Ik creëer een moment na schooltijd waarop ik alle tijd heb om goed te luisteren, vragen te beantwoorden en afspraken te maken. Ik probeer wel duidelijk grenzen aan te geven. Concreet kunnen die er zo uitzien:
- Spreek mij alleen aan in geval van nood. Geef je kind voor andere zaken een briefje mee of stuur een kort berichtje via Parro.
- Blijf niet langer dan vijf minuten in de klas. Ik spreek soms een codewoord af, dat de ouder waarschuwt dat het tijd is om te gaan.
- Ik plan vaste momenten waarop de ouder samen met het kind naar werk kan kijken of met mij een en ander kan bespreken. Soms spreek ik een limiet af, bijvoorbeeld maximaal één keer tien minuten per twee weken.’
Ouderbetrokkenheid op De Pionier
- Wekelijks gaat er via Parro een bericht uit over wat er in de groep en op school leeft en gebeurt.
- Ouders krijgen uitnodigingen voor bijzondere momenten, zoals de opening van het schooljaar, feesten en een tentoonstelling van alle kunstwerken die de kinderen gemaakt hebben.
- Ouders krijgen een uitnodiging voor een kennismakingsgesprek samen met het kind, waarin zij verwachtingen en bijzonderheden bespreken voor het komende schooljaar.
- Ouders krijgen een uitnodigingen voor kijkuurtjes in de groep en twee à drie keer per jaar voor de 10-minuten gesprekken.
De kinderen komen binnen door een deur die direct verbonden is met hun lokaal. Zo kunnen ook ouders makkelijk binnenlopen om kort naar werk van hun kind te kijken of de leerkracht aan te spreken.
Daarnaast is er natuurlijk sprake van een formele ouderparticipatie via de MR en OR. Deze ouders regelen en ondersteunen de meeste extra activiteiten op school.
‘Het kan ook moeilijk zijn om ouderbetrokkenheid evenredig te verdelen. Wie krijgt de rotklusjes en wie mag mee op schoolreisje? Op mijn vorige school legden we vervelende taken min of meer op, in het kader van ‘vele handen maken ligt werk’. Zo kregen alle ouders een stapeltje ontwikkelingsmateriaal mee naar huis om schoon te maken aan het eind van het schooljaar. Op schoolreisjes gingen alleen groepsouders mee. Deze ouders deden ook extra taken die minder leuk zijn. Ieder jaar kozen we andere ouders voor deze rol.’
