Dit filmpje van Volkskrant TV laat zien hoe leerlingen van een Amerikaanse Highschool Engels leren met behulp van songteksten. Een iPod met teksten van Britney Spears en Justin Timberlake blijkt verrassend goed te werken voor deze leerlingen: in korte tijd verbetert hun taalniveau enorm. Een ander voordeel: de leerlingen vinden het echt leuk om op zo’n manier te leren. Is dit een nieuw idee of is het terugvallen op een beproefd concept?
Deze manier van een taal leren is zeker niet nieuw. Middeleeuwse minstrelen wisten duizend jaar geleden al dat lange teksten beter worden onthouden door de combinatie van rijm, ritme en melodie. Wat dat betreft is het leren via de iPod niet anders. Toch ziet het taalonderwijs van tegenwoordig er anders uit. Grammatica speelt hierbij een grote rol. Weliswaar is grammatica een belangrijk hulpmiddel bij taalverwerving, maar we leren vreemde talen wel op een onnatuurlijke wijze. Laatst keek ik mee bij een les Frans in een VWO6-klas. Niemand sprak Frans, maar alle leerlingen wisten genoeg van de grammatica! Wat betekent dit voor het geheugen? Bij het leren van grammatica wordt het semantisch geheugen ingeschakeld. Dit geheugen is gericht op het verwerken van abstracte begrippen. Het semantische geheugen eist veel denkkracht en is daarom vermoeiend en voor veel leerlingen demotiverend.
Het leren van teksten via rimte en rijm doet een volledig ander beroep op het geheugen. In de eerste plaats wordt het auditieve geheugen ingeschakeld. Daarnaast het automatische geheugen, dat via de kleine hersenen loopt. Vroeger leerden wij de tafels tot tien via dit geheugen. En laten we eerlijk zijn, we kennen ze nog steeds! Als bovendien de leerstof wordt aangeboden via goed in het gehoor liggende melodieën maken we gebruik van het emotioneel geheugen. Dit is ons sterkste geheugen. Als er bij het leren van lesstof emoties betrokken zijn leren wij het snelst!
Natuurlijk wordt een taal niet alleen geleerd via songteksten. De iPod kan wel een zinvolle aanvulling zijn. Wat is uw mening?
