Tessenderlandt Breda is is een bijzondere school. Het gebouw is ongekend ruimtelijk en die ruimte zit ook in de hoofden van zijn bewoners. Dat moet ook wel, want soms heb je een aantal leerlingen met bijvoorbeeld ADHD in je klas. En er zijn nogal wat leerlingen die dyslectisch zijn en een LWOO-indicatie hebben.
Afdelingsleider Bovenbouw Frans van der Plas leidt me vol enthousiasme door het enorme gebouw.
De lokalen hebben afmetingen die ik nooit eerder ergens gezien heb. Het gebouw was voorheen een technische school met 1300 leerlingen. Nu lopen er 800 leerlingen rond en dat is genoeg ‘anders ken ik ze niet meer allemaal’.
Tessenderlandt heeft een vmbo-afdeling basis/kader en een mavo. Het onderwijs heeft de laatste jaren een aantal omslagen gekend. Zo wordt er gewerkt aan de doorlopende leerlijn vmbo-mbo en is de competentiestructuur ingevoerd. Door het werken met competenties moest er ook goed gekeken worden naar de leermiddelen. Bij Nederlands werd er gewerkt met Taallijnen en dat beviel op zich goed, maar over de editie voor LWOO waren de docenten minder tevreden.
Het team Nederlands en het team Taallijnen van Malmberg hebben dat deel toen samen geredigeerd en verder ontwikkeld. Frans van der Plas: ‘De docenten schreven de lessen en konden ze direct in de praktijk uitproberen. Er is veel aangepast, de vormgeving van de eerste editie was veel te druk. Teksten waren soms in kleur afgedrukt, wat voor iemand met dyslexie een ramp is, we hebben de 2-koloms indeling teruggebracht naar 1 kolom. Dat is allemaal overgenomen van onze werkgroep, daar waren ze niet te flauw in. We zijn ook goed gefaciliteerd, het was geen liefdewerk oud papier en dat wil ik ook niet, dat wil ik helemaal nooit in het onderwijs. Dat was in de tijd van Vrouw Holle en dat is nu verleden tijd. Voor wat hoort wat.’ Het herschreven LWOO-deel wordt inmiddels door heel Nederland gebruikt.
Doordat de docenten intensief meeschreven aan het nieuwe LWOO-deel, leerden ze de methode goed kennen, het hele proces heeft positief bijgedragen aan de competentieontwikkeling.
In het lokaal van Nederlands staan de tafels en stoelen in werkplek-opstelling. Er staan twee docenten Nederlands op een groep van 24 leerlingen. In de LWOO-talenklassen is altijd een docent en een remedial teacher aanwezig. ‘Werken in een werkplekstructuur is fysiek zwaarder, een docent moet continu rondlopen, focussen op het moment. De leerling moet leren omgaan met de uitgestelde vraag. De afstemming tussen docenten onderling is belangrijk.
In de les worden ook de ePacks (digitale lessen) bij Taallijnen gebruikt. De invoering daarvan stuitte aanvankelijk op weerstand, het betekende extra inspanning op alles wat al aan de orde moest komen. Malmberg heeft goed ondersteund met uitgebreide scholing.
In ons nieuwe model hebben we de ‘nakijkerij’ ingevoerd. In de nakijkerij kijken leerlingen elkaars werk na. Ze doen dat in een wisselrooster. Kinderen krijgen een grote impuls van het nakijken, ze moeten zich nogal wat vaardigheden eigen maken om hierin goed te functioneren. Ze moeten bijvoorbeeld leren op een goede manier feedback te geven.
Het werkt uitstekend, leerlingen zijn onderling veel kritischer en accepteren het ook van elkaar.’ Frans is trots op zijn leerlingen, hij straalt van enthousiasme voor dit onderwijs. De vmbo-afdeling van Tessenderlandt behoort volgens dagblad Trouw tot de beste van Nederland.
