‘Welkom in groep 3! Wat fijn dat jullie er zijn!’ Een voor een druppelen ze binnen. De nieuwe lichting derdegroepers. Nu al klaar om te leren lezen. Te leren rekenen en aan elkaar te schrijven. Klaar om zich te verwonderen. Verwachtingsvol kijken vijfentwintig vrolijke snoetjes mij en mijn vervanger aan. Rustig gaan ze zitten op een stoeltje in de kring. Bij Dave en Elin die nog een jaartje bij ons blijven.
Het is de jaarlijkse kennismakingsmiddag. En dat vind ik toch altijd best wel spannend. De kinderen komen uit verschillende kleuterklassen en het is maar de vraag of ze het samen goed kunnen gaan vinden én of ze al klaar zijn voor groep 3. Van tevoren spreken we daarom met onze collega’s de leerlingen op sociaal-emotioneel en cognitief gebied goed door. Zo krijgen we te horen dat Mara al goed kan lezen, Faas extreem verlegen is en Jayden graag de clown uithangt. Lola is lief, maar een tikkeltje bazig, Max wil net als zijn opa regisseur worden en Jelle kan al tot honderd tellen. Een divers clubje dus.
Om elkaar beter te leren kennen, doen we eerst een spelletje. Daarna vertellen we hoe het eraan toegaat in groep 3 en tot slot mogen de kinderen vragen aan hun nieuwe juffen stellen. Joep wil weten wat ons lievelingsdier is en Sunaisha is benieuwd naar welk strand we graag gaan. Thijmen heeft geen vraag, maar deelt wel mee dat hij ons erg lief vindt. Nu al. Die kunnen we in onze zak steken.
Als ik het groepje zo zie zitten, krijg ik ongelooflijk veel zin in het nieuwe schooljaar. Maar ja, het eerste half jaar zal ik er niet zijn. Jade weet waarom: de juf krijgt een baby en daarna moet ze heel lang uitrusten. Dat klopt als een bus en daarom zal er eerst een andere juf komen die met mijn duo de boel gaat bestieren. En ook dat vind ik best wel spannend. Want hoe zal het gaan? Hoe zal het zijn als ik terugkom? Hoe gaat mijn vervanger het doen? Honderden vragen waarop ik geen antwoord heb, spoken er door mijn hoofd.
‘Veters strikken!’ commandeert Lola mijn vervanger. Die trekt haar wenkbrauwen op en zegt rustig: ‘In groep 3 vragen we dat netjes én moet je zelf je veters kunnen strikken. Dus dat wordt oefenen in de vakantie!’ Ik moet glimlachen. Op één vraag heb ik zojuist antwoord gekregen; mijn vervanger zal het super gaan doen.
Het uurtje kennismaken vliegt voorbij en als we alle kinderen hebben uitgezwaaid, is het even heel stil in de klas. ‘Wat een schatjes!’ verzucht mijn vervanger. ‘Helemaal mee eens,’ antwoord ik. Het wordt een mooi en bijzonder schooljaar.
Maar inderdaad eerst de baby en heel lang uitrusten. Tot januari!
